استفاده از انواع رگ های جمع آوری خون تخلیه شده یکبار مصرف

لوله زرد (یا لوله نارنجی): برای آزمایشات عمومی بیوشیمیایی و ایمنی استفاده می شود.با ترازوهای 3، 4 و 5 میلی لیتری مشخص شده است.معمولاً 3 میلی لیتر خون گرفته می شود.لوله نارنجی حاوی ماده منعقد کننده است که باید چندین بار در طول خونگیری مخلوط شود (در فصل زمستان یا اضطراری برای تقویت انعقاد خون در اسرع وقت و تسهیل جداسازی سرم استفاده می شود)

لوله سر آبی: بازرسی آیتم انعقاد خون، آنالیز عملکرد PLT، تعیین فعالیت فیبرینولیتیک.خون را با دقت در مقیاس 2 میلی لیتر جمع آوری کنید (خون داخل وریدی 1.8 میلی لیتر + 0.2 میلی لیتر ضد انعقاد).1: 9. بیش از 5 بار زیر و رو هم بزنید.

لوله جوش سر سیاه: 0. 32 میلی لیتر لوله ضد انعقاد سیترات سدیم 3.8 درصد.برای بازرسی ESR استفاده می شود.خون را با دقت تا خط علامت اول جمع آوری کنید، 0. 4 میلی لیتر ضد انعقاد + 1.6 میلی لیتر خون وریدی).به آرامی برعکس کنید و 8 بار مخلوط کنید.

لوله سر بنفش: تجزیه و تحلیل سلول های خونی، شناسایی گروه خون، تطبیق متقاطع، تعیین G-6-PD، آزمایش همورهولوژی جزئی، تست ایمونولوژی.خون وریدی 0. 5-1.0ml. ضد انعقاد: نمک EDTA.بیش از 5 بار آن را وارونه مخلوط کنید یا به طور یکنواخت هم بزنید

لوله سر سبز: عمدتاً بیوشیمی اضطراری، بیوشیمی عمومی، آزمایش همورهولوژی، تجزیه و تحلیل گاز خون، آزمایش ایمونولوژی، آزمایش نفوذ RBC.حجم جمع آوری خون 3. 0-5. 0ML.ضد انعقاد: هپارین سدیم/هپارین لیتیوم.بیش از 5 بار آن را وارونه مخلوط کنید.

اقدامات احتیاطی برای جمع آوری خون با خلاء

1. برای جمع آوری خون وریدی بیماران خاص باید از انتهای انفوزیون خودداری شود.

2. حجم جمع آوری خون لوله سر آبی و لوله سر سیاه باید دقیق باشد

3. لوله سر آبی تا جایی که امکان دارد در جای دوم (بعد از لوله سر قرمز) قرار گیرد.

4. لوله ضد انعقاد باید معکوس شود و حداقل بیش از 5 بار به آرامی مخلوط شود، و لوله بنفش را می توان به آرامی تکان داد و برای جمع آوری خون کمتر مخلوط کرد.