Plasma is een celvrije vloeistof die wordt verkregen door het centrifugeren van het volbloed dat na een antistollingsbehandeling het bloedvat verlaat.Het bevat fibrinogeen (fibrinogeen kan worden omgezet in fibrine en heeft een stollingseffect).Wanneer calciumionen aan het plasma worden toegevoegd, vindt hercoagulatie in het plasma plaats, zodat het plasma geen vrije calciumionen bevat.
De belangrijkste functies van plasma
1. Voedingsfunctie Plasma bevat een aanzienlijke hoeveelheid eiwitten, die de functie van opslag van voedingsstoffen vervullen.
2. Er zijn tal van lipofiele bindingsplaatsen verdeeld over het enorme oppervlak van transportfunctie-eiwitten, die kunnen binden aan in vet oplosbare stoffen, waardoor ze in water oplosbaar en gemakkelijk te transporteren zijn
3. Bufferfunctie Plasma-albumine en zijn natriumzout vormen een bufferpaar, samen met andere anorganische zoutbufferparen (voornamelijk koolzuur en natriumbicarbonaat), om de zuur-baseverhouding in plasma te bufferen en de stabiliteit van de pH van het bloed te behouden.
4. Vorming van colloïd-osmotische druk Het bestaan van plasma-colloïd-osmotische druk is een belangrijke voorwaarde om ervoor te zorgen dat het water in het plasma niet naar de buitenkant van de bloedvaten wordt overgebracht, om zo een relatief constant bloedvolume te behouden.
5. Deelnemen aan de immuunfunctie van het lichaam en een belangrijke rol spelen bij de realisatie van de immuunfunctie, immuunantilichamen, complementsysteem, enz., Zijn samengesteld uit plasmaglobuline.
6. De overgrote meerderheid van plasmastollingsfactoren, fysiologische antistollingsstoffen en stoffen die fibrinolyse bevorderen die betrokken zijn bij stollings- en antistollingsfuncties zijn plasma-eiwitten.
7. De functies van weefselgroei en herstel van beschadigd weefsel worden bereikt door de omzetting van albumine in weefseleiwitten.
Posttijd: 18 maart 2022
