اجزای اصلی پلاسما
الف- پروتئین پلاسما
پروتئین پلاسما را می توان به آلبومین (3.8 گرم٪ تا 4.8 گرم٪)، گلوبولین (2.0٪ ~ 3.5 گرم٪)، و فیبرینوژن (0.2٪ ~ 0.4 گرم٪) و سایر اجزا تقسیم کرد.کارکردهای اصلی آن اکنون به شرح زیر معرفی می شوند:
آ.تشکیل فشار اسمزی کلوئیدی پلاسما در بین این پروتئین ها، آلبومین دارای کمترین وزن مولکولی و بیشترین مقدار است که نقش عمده ای در حفظ فشار اسمزی کلوئیدی پلاسما طبیعی دارد.هنگامی که سنتز آلبومین در کبد کاهش می یابد یا به مقدار زیاد از طریق ادرار دفع می شود، محتوای آلبومین پلاسما کاهش می یابد و فشار اسمزی کلوئیدی نیز کاهش می یابد و در نتیجه ادم سیستمیک ایجاد می شود.
بگلوبولین ایمنی شامل اجزای مختلفی مانند a1، a2، β و γ است که در میان آنها گلوبولین γ (گاما) حاوی آنتی بادی های مختلفی است که می تواند با آنتی ژن ها (مانند باکتری ها، ویروس ها یا پروتئین های هترولوگ) ترکیب شود و پاتوژن ها را از بین ببرد.عوامل بیماریاگر محتوای این ایمونوگلوبولین ناکافی باشد، توانایی بدن برای مقاومت در برابر بیماری کاهش می یابد.مکمل همچنین پروتئینی در پلاسما است که می‌تواند با ایمونوگلوبولین‌ها ترکیب شود و روی پاتوژن‌ها یا اجسام خارجی با هم عمل کند و ساختار غشای سلولی آنها را از بین ببرد و در نتیجه اثرات باکتریولیتیک یا سیتولیتیک داشته باشد.
جحمل و نقل پروتئین های پلاسما را می توان با مواد مختلفی ترکیب کرد و کمپلکس ها را تشکیل داد، مانند برخی هورمون ها، ویتامین ها، Ca2+ و Fe2+ را می توان با گلوبولین ترکیب کرد، بسیاری از داروها و اسیدهای چرب با آلبومین ترکیب شده و در خون منتقل می شوند.
علاوه بر این، آنزیم های زیادی در خون مانند پروتئازها، لیپازها و ترانس آمینازها وجود دارند که می توانند از طریق انتقال پلاسما به سلول های بافتی مختلف منتقل شوند.
دفاکتورهای انعقادی مانند فیبرینوژن و ترومبین در پلاسما اجزایی هستند که باعث انعقاد خون می شوند.
ب- نیتروژن غیر پروتئینی
مواد نیتروژن دار غیر از پروتئین در خون مجموعاً نیتروژن غیر پروتئینی نامیده می شوند.به طور عمده اوره، علاوه بر اسید اوریک، کراتینین، اسیدهای آمینه، پپتیدها، آمونیاک و بیلی روبین.در میان آنها اسیدهای آمینه و پلی پپتیدها مواد مغذی هستند و می توانند در سنتز پروتئین های بافتی مختلف شرکت کنند.مابقی مواد عمدتاً مواد متابولیزه شده (ضایعات) بدن هستند و بیشتر آنها از طریق خون به کلیه ها وارد شده و دفع می شوند.
ج- مواد آلی بدون نیتروژن
ساکارید موجود در پلاسما عمدتاً گلوکز است که به آن قند خون می گویند.محتوای آن ارتباط نزدیکی با متابولیسم گلوکز دارد.میزان قند خون افراد عادی نسبتاً ثابت است، حدود 80 میلی گرم تا 120 میلی گرم.هیپرگلیسمی هیپرگلیسمی نامیده می شود یا خیلی پایین هیپوگلیسمی نامیده می شود که می تواند منجر به اختلال در عملکرد بدن شود.
مواد چرب موجود در پلاسما در مجموع به عنوان چربی خون شناخته می شوند.از جمله فسفولیپیدها، تری گلیسیریدها و کلسترول.این مواد مواد اولیه تشکیل دهنده اجزای سلولی و موادی مانند هورمون های مصنوعی هستند.محتوای چربی خون با متابولیسم چربی مرتبط است و همچنین تحت تأثیر محتوای چربی موجود در غذا است.چربی بیش از حد خون برای بدن مضر است.
د- نمک های غیر آلی
بیشتر مواد معدنی پلاسما در حالت یونی وجود دارند.در بین کاتیونها، Na+ بیشترین غلظت را دارد و همچنین K+، Ca2+ و Mg2+ و غیره. در بین آنیونها Cl- بیشترین، HCO3- دوم و HPO42- و SO42- و غیره است. انواع یونها دارای عملکردهای فیزیولوژیکی خاص آنهابه عنوان مثال، NaCl نقش مهمی در حفظ فشار اسمزی کریستال پلاسما و حفظ حجم خون بدن دارد.پلاسما Ca2 در بسیاری از عملکردهای فیزیولوژیکی مهم مانند حفظ تحریک پذیری عصبی عضلانی نقش دارد و نقش مهمی در جفت شدن تحریک و انقباض عضلانی ایفا می کند.مقادیر کمی از عناصر مانند مس، آهن، منگنز، روی، کبالت و ید در پلاسما وجود دارد که مواد اولیه لازم برای تشکیل برخی آنزیم‌ها، ویتامین‌ها یا هورمون‌ها هستند و یا با عملکردهای فیزیولوژیکی خاصی مرتبط هستند.
زمان ارسال: مارس-16-2022
