عوارض جانبی مراقبت از بخیه و اصطلاحات آنها

• مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد، زخم ها باید تا حد امکان تمیز و خشک نگه داشته شوند. زخم نباید شسته شود و باید از تماس با آب اجتناب شود.
• در 24 ساعت اول نباید بانداژ را از روی زخم جدا کرد. پس از آن، اگر زخم خشک ماند، دوش بگیرید.
• پس از روز اول، بانداژ باید برداشته شود و محل زخم باید با دقت با آب و صابون تمیز شود. تمیز کردن زخم روزانه دو بار باید از تجمع زباله ها جلوگیری کند و بخیه ها را راحت تر جدا کنید.

اثرات جانبی

اگر خونریزی متوقف نشد، زخم بیش از 6 میلی متر عمق دارد و در ناحیه آسیب پذیر یا از نظر زیبایی مهم است، مانند ناحیه چشم، ناحیه دهان یا اندام تناسلی، با پزشک یا کلینیک خود مشورت کنید. همه زخم ها و نواحی بخیه شده می تواند منجر به جای زخم شود. در این موارد، ممکن است نیاز به مشاوره با جراح پلاستیک برای تکنیک های بخیه مخصوص برای کاهش جای زخم باشد.

پس از بخیه زدن، زخم و بخیه ها باید هر روز در هنگام تعویض باند بررسی شوند. در صورت مشاهده علائم زیر با پزشک خود مشورت کنید.

• افزایش درد
• فشار کم خونریزی را متوقف نمی کند
• فلج کامل یا جزئی
• خارش مداوم، سردرد، حالت تهوع یا استفراغ
• تورم و بثورات برای روزهای زیادی ادامه دارد
• کبودی
• تب
• التهاب یا ترشح

 

 

 

 

 

اصطلاحات برای خواص بخیه های جراحی

عقیمی

بخیه های جراحی در پایان فرآیند تولید استریل می شوند.

حداقل پاسخ بافتی

بخیه های جراحی نباید به هیچ وجه حساسیت زا، سرطان زا یا مضر باشند. زیست سازگاری بخیه های جراحی با چندین آزمایش بیولوژیکی ثابت شده است.

قطر یکنواخت

قطر بخیه ها باید در تمام طولشان یکسان باشد.

بخیه های قابل جذب

این بخیه ها توسط مایعات بدن هیدرولیز می شوند. در طول فرآیند جذب، ابتدا تکیه گاه زخم بخیه کاهش می یابد و سپس بخیه شروع به جذب می کند. مواد بخیه در طول زمان جرم/حجم خود را از دست می دهند.

قدرت شکستن

استحکام کششی نهایی که در آن بخیه می شکند.

مویینگی

مایع جذب شده می تواند از طریق بخیه همراه با بسیاری از مواد و ارگانیسم های ناخواسته منتقل شود. این یک وضعیت نامطلوب است که می تواند منجر به التهاب زخم شود. بخیه های چند رشته ای عملکرد مویرگی بیشتری نسبت به بخیه های تک رشته ای دارند.

قابلیت ارتجاعی

این اصطلاحی است که کشش مواد بخیه را با یک روش کششی توصیف می کند، که پس از باز شدن بخیه به طول اولیه خود باز می گردد.خاصیت ارتجاعی بخیه ها ترجیح داده می شود. بنابراین، پس از کاشت بخیه در زخم، انتظار می رود که بخیه دو نیمه زخم را در محل خود نگه دارد، بدون اینکه فشار وارد شود یا بافت را به دلیل ادم زخم برش دهد. ادم دوباره جذب می شود، زخم پس از انقباض به طول اولیه خود باز می گردد. بنابراین، حداکثر پشتیبانی از زخم را فراهم می کند.

جذب مایع

بخیه های قابل جذب قادر به جذب مایعات هستند. این یک وضعیت نامطلوب است که ممکن است به دلیل اثر مویرگی عفونت را در طول بخیه گسترش دهد.

استحکام کششی

به عنوان نیروی مورد نیاز برای شکستن بخیه تعریف می شود. استحکام کششی بخیه پس از کاشت کاهش می یابد. استحکام کششی به قطر بخیه مربوط می شود و با افزایش قطر بخیه، استحکام کششی نیز افزایش می یابد.

استحکام کششی ضعیف ترین نقطه بخیه گره است.بنابراین استحکام کششی بخیه ها به صورت گره دار اندازه گیری می شود. نخ های گره دار 2/3 قدرت بخیه های مستقیم با همان خواص فیزیکی هستند. هر گره استحکام کششی نخ را کاهش می دهد. بخیه زدن 30 تا 40 درصد.

استحکام کششی CZ

به عنوان نیروی مورد نیاز برای شکستن بخیه به صورت خطی تعریف می شود.

استحکام گره

به عنوان نیرویی که می تواند باعث لغزش گره شود، تعریف می شود. ضریب اصطکاک ایستا و شکل پذیری ماده بخیه با استحکام گره مرتبط است.

حافظه

بخیه ای است که نمی تواند به راحتی شکل خود را تغییر دهد. بخیه هایی با حافظه قوی، به دلیل سفتی که دارند، در حین کاشت و پس از کاشت وقتی از بسته بندی خارج می شوند، تمایل دارند به شکل پیچ خورده خود برگردند. بخیه های خاطره انگیز برای کاشت مشکل هستند و امنیت گره ضعیف تری دارند.

غیر قابل جذب

مواد بخیه را نمی توان توسط مایعات یا آنزیم های بدن هیدرولیز کرد. اگر روی بافت اپیتلیال استفاده شود، باید پس از بهبود بافت برداشته شود.

پلاستیک

این به عنوان توانایی بخیه برای حفظ قدرت و بازگشت به طول اولیه خود پس از کشش تعریف می شود. بخیه های بسیار چکش خوار گردش بافت را به دلیل طولانی شدن ادم زخم بدون فشار یا برش بافت مختل نمی کنند. با این حال، بخیه هایی که پس از انقباض زخم پس از تحلیل ادم کشیده می شوند. از تقریب مناسب لبه های زخم اطمینان حاصل نکنید.

انعطاف پذیری

سهولت استفاده با مواد بخیه؛ قابلیت تنظیم کشش گره و امنیت گره.

قدرت شکستن زخم

استحکام کششی نهایی یک زخم التیام یافته با باز شدن زخم.