AtrokarTrokar jest umieszczany przez brzuch. Trokar służy jako portal do późniejszego umieszczenia innych instrumentów, takich jak chwytaki, nożyczki, zszywacze itp. Trokar umożliwia również ucieczkę gazu lub płynu z narządów wewnętrznych.
Etymologia
Słowo trokar, mniej powszechny trokar z francuskiego trocart, trois-quarts (trzy czwarte), od trois „trzy” i carre „bok, powierzchnia instrumentu”, po raz pierwszy odnotowane w Dictionary of Arts and Sciences, 1694, przez Thomasa Cornella, brat Pierre'a Cornella.
Aplikacje
Zastosowanie medyczne/chirurgiczne
Trokary są używane medycznie do pozyskiwania i odprowadzania nagromadzonych płynów, np. chwytaki itp. do wykonywania zabiegów wykonywanych dotychczas przez wykonywanie dużych nacięć w jamie brzusznej, rewolucjonizując opiekę nad pacjentem. Trokary chirurgiczne są obecnie najczęściej używane jako instrumenty dla jednego pacjenta i ewoluowały od projektów „trzypunktowych” do płaskich „rozpostartych końcówek” produktów lub produktów całkowicie pozbawionych ostrzy. Ten ostatni projekt zapewnia większe bezpieczeństwo pacjenta ze względu na technikę zastosowaną do ich wprowadzenia. Wprowadzenie trokara może spowodować perforację rany kłutej do leżącego poniżej narządu, co prowadzi do powikłań medycznych. Tak więc, na przykład, laparoskopowe dootrzewnowe wprowadzenie trokara może spowodować uszkodzenie jelit prowadzące do zapalenia otrzewnej lub krwawienia z poważnego uszkodzenia naczynia.
Balsamowanie
Trokary są również używane pod koniec procesu balsamowania w celu zapewnienia drenażu płynów ustrojowych i narządów po wymianie naczyń krwionośnych chemikaliami balsamującymi. Zamiast wprowadzania okrągłej rurki, trójstronny nóż klasycznego trokara dzieli zewnętrzną skórę na trzy części skrzydełka”, które następnie można łatwo zszyć w mniej natrętny sposób, zamiast szwów można użyć przycisku trokaru. Jest on przymocowany do chłonnej miękkiej rurki, zwykle podłączonej do aspiratora wody, ale można również użyć elektrycznego aspiratora wody. proces używania trokara do usuwania gazów, płynów i substancji półstałych z jam ciała i narządów pustych nazywa się aspiracją. Włóż instrument dwa cale po lewej stronie ciała (anatomicznie), dwa cale powyżej pępka. Po piersiowym, brzusznym i jamy miednicy zostały zaaspirowane, balsamator wprowadza infuzję do jamy klatki piersiowej, jamy brzusznej i miednicy, zwykle za pomocą mniejszego trokara połączonego wężem z butelką z płynem do jamy o wysokim indeksie. Butelkę trzyma się do góry nogami w powietrzu, aby pozwolić, aby grawitacja przeniosła płyn w świetle trokara i do światła, strzykawka z płynem ma mały otwór na kciuk do kontrolowania przepływu płynu. Środek antyseptyczny porusza trokarem w taki sam sposób, jak podczas aspiracji jamy w celu rozprowadzenia substancji chemicznej wystarczająco i równomiernie, zaleca się 1 fiolkę płynu z jamy ustnej do jamy klatki piersiowej i 1 fiolkę do jamy otrzewnej.
Zastosowanie weterynaryjne
Trokary są szeroko stosowane przez lekarzy weterynarii nie tylko do drenażu płynu opłucnowego, wodobrzusza lub wprowadzania instrumentów podczas operacji laparoskopowych, ale także w ostrych stanach specyficznych dla zwierząt. W przypadku bębnienia żwacza u bydła, trokar o dużej średnicy może zostać wprowadzony przez skórę do żwacza w celu uwolnienia uwięzionego gazu. U psów, podobna procedura jest często wykonywana u pacjentów ze skrętem żołądka rozciągliwym, podczas którego trokar o dużej średnicy jest wprowadzany przez skórę do żołądka w celu natychmiastowego odbarczenia żołądka. W zależności od ciężkości objawów klinicznych w momencie zgłoszenia, zwykle wykonuje się to po wdrożeniu leczenia bólu, ale przed znieczuleniem ogólnym. Ostateczne postępowanie chirurgiczne obejmowało anatomiczną zmianę położenia żołądka i śledziony, a następnie prawostronną gastropeksję. W zależności od ciężkości, częściowa resekcja żołądka i/lub splenektomia może być wymagane, jeśli powiązana tkanka jest martwicza z powodu niedokrwienia spowodowanego skręceniem/oderwaniem układu naczyniowego odżywiania.
Czas postu: grudzień-05-2022
