Verschil tussen geconcentreerde gel enscheiding gel
De pH-waarde van de geconcentreerde gel is anders dan die van de scheidingsgel.De eerste vertoont voornamelijk een concentratie-effect, terwijl de laatste een ladingseffect en een moleculair zeefeffect vertoont.Het concentratie-effect wordt voornamelijk voltooid in de geconcentreerde gel.De pH van de geconcentreerde gel is 6,8.Onder deze pH-conditie zijn bijna alle Cl-ionen van HCl in de buffer aanwezig
gedissocieerd, en het iso-elektrische punt van Gly is 6,0.Slechts een paar worden gedissocieerd in negatieve ionen, die heel langzaam in het elektrische veld bewegen.Zure eiwitten worden bij deze pH gedissocieerd in negatieve ionen en de migratiesnelheid van de drie soorten ionen is cl > Algemene eiwitten > Gly.Nadat de elektroforese is gestart, bewegen Cl-ionen snel, waardoor een gebied met een lage ionenconcentratie achterblijft.Gly beweegt heel langzaam in het elektrische veld, wat resulteert in het ontbreken van bewegende ionen, dus wordt een hoogspanningsgebied zonder ionen gevormd tussen snelle en langzame ionen.Alle negatieve ionen in het hoogspanningsgebied zullen hun beweging versnellen.Wanneer ze naar het Cl-iongebied gaan, verdwijnt de hoge spanning en neemt de bewegingssnelheid van het eiwit af.Nadat de bovenstaande stabiele toestand is vastgesteld, wordt het eiwitmonster geconcentreerd tussen snelle en langzame ionen om een smalle tussenlaag te vormen. Het wordt gerangschikt in banden volgens de hoeveelheid negatieve lading die door het eiwit wordt gedragen.Nadat het geconcentreerde monster de scheidingsgel van de geconcentreerde gel is binnengegaan, stijgt de pH van de gel, neemt de dissociatiegraad van Gly toe en neemt de mobiliteit toe.Bovendien, omdat het molecuul klein is, overtreft het alle eiwitmoleculen.Onmiddellijk nadat Cl-ionen migreren, bestaat de lage ionenconcentratie niet meer, waardoor een constante elektrische veldsterkte ontstaat.Daarom hangt de scheiding van eiwitmonsters in de scheidingsgel voornamelijk af van de ladingseigenschappen, moleculaire grootte en vorm.De poriegrootte van de scheidingsgel heeft een bepaalde grootte.Voor eiwitten met een verschillende relatieve massa is het hysterese-effect dat wordt ontvangen bij het passeren anders.Zelfs deeltjes met gelijke statische lading zullen door de werking van deze moleculaire zeef eiwitten van verschillende grootte van elkaar scheiden.
Verschil tussen 10% en 12% scheidingslijm
Volgens het molecuulgewicht van uw doeleiwit, als het een eiwit is met een groter molecuulgewicht (meer dan 60 kD), kunt u 10% lijm gebruiken, als het een eiwit is met een molecuulgewicht tussen 60 en 30 kd, kunt u 12 gebruiken % lijm, en als het lager is dan 30kd, gebruik ik meestal 15% lijm.Het belangrijkste punt is dat wanneer de indicatorlijn net uit de rubberen onderkant loopt, je doeleiwit zich net in het midden van het rubber kan bevinden.
De poriegrootte van gel die overeenkomt met verschillende gelconcentraties is ook verschillend.De poriegrootte met een kleine concentratie is groot en de poriegrootte met een grote concentratie is klein.Over het algemeen is de scheidingsgel 12% en de geconcentreerde gel 5%, omdat het doel van de geconcentreerde gel is om alle eiwitten op dezelfde startlijn te concentreren en vervolgens de scheidingsgel binnen te gaan voor scheiding.Afhankelijk van de grootte van het eiwit.
Posttijd: 05-09-2022
