Konsep asas berkaitan dengan promosi pembekuan

Prinsip antikoagulan dan penggunaan antikoagulan biasa

1. Heparin adalah antikoagulan pilihan untuk pengesanan komposisi kimia darah.Heparin ialah mucopolysaccharide yang mengandungi kumpulan sulfat, dan purata berat molekul fasa tersebar ialah 15000. Prinsip antikoagulasinya adalah terutamanya untuk bergabung dengan antitrombin III untuk menyebabkan perubahan dalam konfigurasi antitrombin III dan mempercepatkan pembentukan kompleks trombin trombin untuk menghasilkan antikoagulasi .Di samping itu, heparin boleh menghalang trombin dengan bantuan kofaktor plasma (heparin cofactor II).Antikoagulan heparin biasa ialah garam natrium, kalium, litium dan ammonium heparin, antaranya litium heparin adalah yang terbaik, tetapi harganya mahal.Garam natrium dan kalium akan meningkatkan kandungan natrium dan kalium dalam darah, dan garam ammonium akan meningkatkan kandungan nitrogen urea.Dos heparin untuk antikoagulasi biasanya 10. 0 ～ 12.5 IU/ml darah.Heparin mempunyai kurang gangguan terhadap komponen darah, tidak menjejaskan jumlah sel darah merah, dan tidak menyebabkan hemolisis.Ia sesuai untuk ujian kebolehtelapan sel, gas darah, kebolehtelapan plasma, hematokrit dan penentuan biokimia am.Walau bagaimanapun, heparin mempunyai kesan antitrombin dan tidak sesuai untuk ujian pembekuan darah.Di samping itu, heparin yang berlebihan boleh menyebabkan pengagregatan leukosit dan trombositopenia, jadi ia tidak sesuai untuk klasifikasi leukosit dan pengiraan platelet, mahupun untuk ujian hemostasis Selain itu, antikoagulasi heparin tidak boleh digunakan untuk membuat smear darah, kerana latar belakang biru gelap muncul selepas pewarnaan Wright. , yang menjejaskan pengurangan pengeluaran mikroskopik.Heparin antikoagulasi harus digunakan untuk masa yang singkat, jika tidak, darah boleh membeku selepas diletakkan terlalu lama

2. garam EDTA.EDTA boleh bergabung dengan Ca2+ dalam darah untuk membentuk kelat.Proses pembekuan disekat dan darah tidak boleh membekukan garam EDTA termasuk garam kalium, natrium dan litium.Jawatankuasa Standardisasi Hematologi Antarabangsa mengesyorkan penggunaan EDTA-K2, yang mempunyai keterlarutan tertinggi dan kelajuan antikoagulasi terpantas.Garam EDTA biasanya disediakan ke dalam larutan akueus dengan pecahan jisim 15%.Tambah 1.2mgEDTA setiap ml darah, iaitu, tambah 0.04ml larutan EDTA 15% setiap 5ml darah.Garam EDTA boleh dikeringkan pada 100 ℃, dan kesan antikoagulasinya kekal tidak berubah garam EDTA tidak menjejaskan kiraan dan saiz sel darah putih, mempunyai kesan paling sedikit pada morfologi sel darah merah, menghalang pengagregatan platelet, dan sesuai untuk hematologi umum. pengesanan.Jika kepekatan antikoagulan terlalu tinggi, tekanan osmotik akan meningkat, yang akan menyebabkan pengecutan sel pH larutan EDTA mempunyai hubungan yang baik dengan garam, dan pH rendah boleh menyebabkan pengembangan sel.EDTA-K2 boleh mengembangkan sedikit isipadu sel darah merah, dan purata isipadu platelet dalam masa yang singkat selepas pengumpulan darah adalah sangat tidak stabil dan cenderung stabil selepas setengah jam.EDTA-K2 menurunkan Ca2+, Mg2+, creatine kinase dan alkali fosfatase.Kepekatan optimum EDTA-K2 ialah 1. 5mg/ml darah.Sekiranya terdapat sedikit darah, neutrofil akan membengkak, menggelembung dan hilang, platelet akan membengkak dan hancur, menghasilkan serpihan platelet normal, yang akan membawa kepada kesilapan dalam keputusan analisis garam EDTA boleh menghalang atau mengganggu pempolimeran monomer fibrin semasa pembentukan. bekuan fibrin, yang tidak sesuai untuk pengesanan pembekuan darah dan fungsi platelet, mahupun untuk penentuan kalsium, kalium, natrium dan bahan nitrogen.Di samping itu, EDTA boleh menjejaskan aktiviti beberapa enzim dan menghalang faktor lupus erythematosus, jadi ia tidak sesuai untuk membuat pewarnaan histokimia dan memeriksa smear darah sel lupus erythematosus.

3. Sitrat terutamanya natrium sitrat.Prinsip antikoagulasinya ialah ia boleh bergabung dengan Ca2+ dalam darah untuk membentuk kelat, supaya Ca2+ kehilangan fungsi pembekuannya dan proses pembekuan disekat, sekali gus menghalang pembekuan darah.Natrium sitrat mempunyai dua jenis kristal, Na3C6H5O7 · 2H2O dan 2Na3C6H5O7 · 11H2O, biasanya 3.8% atau 3 dengan bekas.2% larutan akueus, dicampur dengan darah dalam isipadu 1:9.Kebanyakan ujian pembekuan boleh antikoagulasi dengan natrium sitrat, yang membantu kestabilan faktor V dan faktor VIII, dan mempunyai sedikit kesan ke atas purata isipadu platelet dan faktor pembekuan lain, jadi ia boleh digunakan untuk analisis fungsi platelet.Natrium sitrat mempunyai kurang sitotoksisiti dan juga merupakan salah satu komponen cecair penyelenggaraan darah dalam pemindahan darah.Walau bagaimanapun, natrium sitrat 6mg boleh antikoagulasi 1ml darah, yang sangat beralkali, dan tidak sesuai untuk analisis darah dan ujian biokimia.