thoracic ထိုးဖောက်ခြင်း၏ညွှန်ပြချက်များနှင့်တားမြစ်ချက်များ

(၆) အရည်ကို ဖြည်းညှင်းစွာ စုပ်ပေးရပါမယ်။ကုသမှုကြောင့် အရည်အများအပြားကို စုပ်ထုတ်ရမည်ဆိုပါက၊ သုံးလမ်းသွားခလုတ်ကို ထိုးအပ်အပ်နောက်တွင် ချိတ်ဆက်ထားသင့်သည်။ကုသမှုအတွက် အရည်ကို အလွန်အကျွံ မထုတ်သင့်ပါ။လိုအပ်ပါက အကြိမ်ပေါင်းများစွာ စုပ်နိုင်သည်။ပထမအကြိမ်စုပ်ထုတ်သည့်အရည်ပမာဏသည် 600ml ထက်မပိုစေရ၊ ထို့နောက်တစ်ကြိမ်စုပ်ထုတ်သည့်အရည်ပမာဏသည် ယေဘုယျအားဖြင့် 1000ml ခန့်ရှိရမည်။

(၇) သွေးထွက်နေသော အရည်များထွက်ပါက ပုံဆွဲခြင်းကို ချက်ချင်းရပ်ပါ။

(၈) ဆေးကို ရင်ဘတ်ထဲသို့ ထိုးသွင်းရန် လိုအပ်သောအခါ၊ ဆေးရည်ပါရှိသော ဆေးထိုးအပ်ကို ချိတ်ဆက်၍ ရင်ဘတ်အရည်အနည်းငယ်ကို ရောစပ်ပြီး ရင်ဘတ်ထဲသို့ ထိုးသွင်းကြောင်း သေချာစေရန် ထပ်မံထိုးသွင်းပါ။ ကလိုင်

ရင်ဘတ်အောင့်ခြင်း တည်နေရာကို ဘယ်လိုရွေးချယ်မလဲ။

(1) Thoracic puncture နှင့် drainage - ပထမအဆင့်မှာ ရင်ဘတ်ကို ထိမှန်ပြီး X-ray နှင့် B-ultrasound တို့နှင့် ပေါင်းစပ်၍ တွေ့ရှိရသော ထိုးဖောက်ခြင်းအတွက် သိသာထင်ရှားသော ခိုင်မာသော အသံရှိသော အစိတ်အပိုင်းကို ရွေးချယ်ပါ။ထိုးဖောက်သည့်အမှတ်ကို လက်သည်းခရမ်းရောင်ဖြင့် အရေပြားပေါ်တွင် အမှတ်အသားပြုနိုင်ပြီး ၎င်းကို အောက်ဖော်ပြပါအတိုင်း ရွေးချယ်လေ့ရှိသည်- အရေပြားအောက်ပိုင်းထောင့်၏ 7~9 မျဉ်းကြောင်းများ၊အနောက် axillary မျဉ်း၏ 7-8 intercostals;midaxillary မျဉ်း၏ 6 ~ 7 intercostals;axillary အရှေ့ဘက်တွင် နံရိုး ၅-၆ ခုရှိသည်။

(2) Encapsulated pleural effusion- ထိုးဖောက်ခြင်းကို X-ray နှင့် ultrasonic localization တို့ဖြင့် ပေါင်းစပ်လုပ်ဆောင်နိုင်သည်။

(၃) Pneumothorax နှိမ့်ချမှု- midclavicular line အတွင်းရှိ ဒုတိယ intercostal space သို့မဟုတ် midaxillary line ရှိ 4-5 intercostal space ကို ယေဘုယျအားဖြင့် ရွေးချယ်သည်။intercostal အာရုံကြောများနှင့် သွေးလွှတ်ကြောများနှင့် သွေးကြောများသည် နံရိုး၏အောက်အစွန်းတစ်လျှောက်တွင် လည်ပတ်နေသောကြောင့် အာရုံကြောများနှင့် သွေးကြောများကို မထိခိုက်စေရန် နံရိုး၏အပေါ်ဘက်အစွန်းမှတဆင့် ထိုးဖောက်သင့်သည်။

thoracic ထိုးဖောက်ခြင်းလုပ်ငန်းစဉ်တစ်ခုလုံး

1. လူနာအား ထိုင်ခုံနောက်ဘက်သို့ မျက်နှာမူကာ ထိုင်ခုံအား ထိုင်ခုံနောက်ဘက်တွင် ထားရန်၊ လက်မောင်းနှစ်ဖက်လုံးကို ထိုင်ခုံနောက်ဘက်တွင် ထားကာ နဖူးကို လက်ဖျံပေါ်တွင် မှီထားရန် ညွှန်ကြားပါ။မထနိုင်သူများသည် တစ်ဝက်ထိုင်အနေအထားဖြင့် နိုင်ပြီး ထိခိုက်မိသော လက်ဖျံကို ခေါင်းအုံးပေါ်တွင် မြှောက်ထားနိုင်သည်။

2. ရင်ဘတ်ထိမှန်သံ၏ အထင်ရှားဆုံး အစိတ်အပိုင်းတွင် ထိုးဖောက်သည့်အမှတ်ကို ရွေးချယ်ရမည်။pleural fluid များစွာရှိသောအခါ၊ scapular line သို့မဟုတ် posterior axillary line ၏ 7th ~ 8th intercostal space ကို များသောအားဖြင့် ယူသည်။တစ်ခါတစ်ရံ midaxillary line ၏ 6th မှ 7th intercostal space သို့မဟုတ် axillary line ၏ 5th intercostal space ကိုလည်း puncture point အဖြစ် ရွေးချယ်ပါသည်။Encapsulated effusion ကို X-ray သို့မဟုတ် ultrasonic စစ်ဆေးခြင်းဖြင့် ဆုံးဖြတ်နိုင်ပါသည်။ထိုးဖောက်သည့်အမှတ်ကို မီသိုင်းခရမ်းရောင် (gentian violet) တွင်နှစ်ထားသော ဂွမ်းစဖြင့် အရေပြားပေါ်တွင် အမှတ်အသားပြုထားသည်။

3. အရေပြားကို ပုံမှန်ပိုးသတ်ပါ၊ ပိုးသတ်ထားသောလက်အိတ်များဝတ်ဆင်ကာ ပိုးသတ်ဆေးအပေါက်ပါသော မျက်နှာသုတ်ပုဝါကို ဖုံးအုပ်ပါ။

4. အောက်နံရိုး၏အပေါ်ဘက်အစွန်းရှိ ထိုးဖောက်သည့်နေရာရှိ အရေပြားမှ pleural wall သို့ အရေပြားအတွင်းစိမ့်ဝင်မှုမေ့ဆေးပေးရန်အတွက် 2% lidocaine ကိုအသုံးပြုပါ။

5. အော်ပရေတာသည် အထိုးခံရသည့်နေရာ၏ အရေပြားကို ဘယ်ဘက်လက်ညိုးနှင့် လက်ခလယ်ဖြင့် ပြုပြင်ပေးကာ ထိုးအပ်အပ်၏ သုံးလမ်းသွားကြက်ကို ညာဘက်လက်ဖြင့် ရင်ဘတ်ပိတ်သည့်နေရာသို့ လှည့်ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း၊ မေ့ဆေးပေးသည့်နေရာသို့ ထိုးဖေါက်ထိုးအပ်။အပ်ထိပ်ဖျား၏ ခံနိုင်ရည်သည် ရုတ်တရက် ပျောက်သွားသောအခါ၊ အရည်ထုတ်ယူရန်အတွက် ရင်ဘတ်နှင့် ချိတ်ဆက်စေရန် သုံးလမ်းကြက်ကို လှည့်ပါ။လက်ထောက်သည် နက်ရှိုင်းလွန်းသော ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်မှုကြောင့် အဆုတ်တစ်သျှူးများ ပျက်စီးခြင်းမှ ကာကွယ်ရန်အတွက် ထိုးထွင်းအပ်ကို ပြုပြင်ရန် hemostatic forceps ကို အသုံးပြုသည်။ဆေးထိုးဆေးပြည့်သွားပြီးနောက်၊ အပြင်လောကနှင့်ချိတ်ဆက်ရန် သုံးလမ်းသွားအဆို့ရှင်ကို လှည့်ကာ အရည်ကိုထုတ်ပါ။

6. အရည်ထုတ်ယူမှုအဆုံးတွင်၊ ထိုးအပ်ကိုဆွဲထုတ်ကာ ပိုးမွှားပိတ်ကျဲစဖြင့်ဖုံးကာ၊ ခဏလောက်အတင်းဖိ၊ ကော်တိပ်ဖြင့်ပြင်ပြီး လူနာအား ငြိမ်ငြိမ်လေးအိပ်ခိုင်းပါ။